સમયની રફતાર ચાલી જાય છે,
પ્રેમની પુકાર વિસરાઈ જાય છે.
જ્ઞાનની અપેક્ષામાં જીવન વ્યતિત થાય છે,
કે એક જ આશમાં મંઝિલ ભુલાય જાય છે.
ઈચ્છા પાછળ મહોબ્બત ધરબાઈ જાય છે,
જીવન પાછળ બધું ગુમાઈ જાય છે.
વિશ્વાસ પાછળ મનુષ્ય આઝાદ થાય છે,
છતાં અંધકાર પાછળ આંધળી દોટ કરાય છે.
જીવનની કડી આમ વ્યતિત થાય છે,
મોકા બધા છોડ઼ાતા જાય છે.
ઈશ્વરની કૃપા વિસરાઈ જાય છે,
સત્યની શોધ ત્યાં સમાપ્ત થાય છે.
ઘાયલ થઈ મનુષ્ય નિરાશ થાય છે,
અમૃત પીવા તરસ્યો થાય છે,
આમજ તે બુજદિલ થાય છે,
જીવન આમ જ ચાલતું જાય છે.
મનોકામના પાછળ ભાગતો જાય છે,
સુખમાં પોતાની જાતને ભૂલતો જાય છે.
દુઃખમાં ખાલી રડતો જાય છે,
મનુષ્ય જન્મોજન્મ આવા જ ખેલ રમતો જાય છે.
ધ્યાનમાં એ ખાલી માંગતો જાય છે,
જ્ઞાનમાં એ અહંકારમાં જાય છે.
આદર્શો બધા વિસરતો જાય છે,
મનુષ્ય ખાલી સ્વાર્થી બનતો જાય છે.
પરમવીર પોતાને માનતો જાય છે,
શૌર્યવીર પદ પર બેસવા જાય છે.
પણ ખાલી ભય અને ડરમાં જીવતો જાય છે,
મનુષ્ય પોતાને જ ખોખલો કરતો જાય છે.
- ડો. હીરા
samayanī raphatāra cālī jāya chē,
prēmanī pukāra visarāī jāya chē.
jñānanī apēkṣāmāṁ jīvana vyatita thāya chē,
kē ēka ja āśamāṁ maṁjhila bhulāya jāya chē.
īcchā pāchala mahōbbata dharabāī jāya chē,
jīvana pāchala badhuṁ gumāī jāya chē.
viśvāsa pāchala manuṣya ājhāda thāya chē,
chatāṁ aṁdhakāra pāchala āṁdhalī dōṭa karāya chē.
jīvananī kaḍī āma vyatita thāya chē,
mōkā badhā chōḍa઼ātā jāya chē.
īśvaranī kr̥pā visarāī jāya chē,
satyanī śōdha tyāṁ samāpta thāya chē.
ghāyala thaī manuṣya nirāśa thāya chē,
amr̥ta pīvā tarasyō thāya chē,
āmaja tē bujadila thāya chē,
jīvana āma ja cālatuṁ jāya chē.
manōkāmanā pāchala bhāgatō jāya chē,
sukhamāṁ pōtānī jātanē bhūlatō jāya chē.
duḥkhamāṁ khālī raḍatō jāya chē,
manuṣya janmōjanma āvā ja khēla ramatō jāya chē.
dhyānamāṁ ē khālī māṁgatō jāya chē,
jñānamāṁ ē ahaṁkāramāṁ jāya chē.
ādarśō badhā visaratō jāya chē,
manuṣya khālī svārthī banatō jāya chē.
paramavīra pōtānē mānatō jāya chē,
śauryavīra pada para bēsavā jāya chē.
paṇa khālī bhaya anē ḍaramāṁ jīvatō jāya chē,
manuṣya pōtānē ja khōkhalō karatō jāya chē.
|
|